- เ ร า เ ป็ น บ้ า น ด น ต รี –

ฉลองสอบเสร็จ(แค่สามวิชา)ด้วยการไปแหกปากร้องเพลง
การร้องเพลง ดีอย่างว่า มันเหมือนการได้กู่ร้องตะโกน
ยิ่งซ้อมกันเป็นวง ความรู้สึกมันดีกว่าการร้องคาราโอเกะ
เยอะเลย.....ร้องๆ โยกๆ เหงื่อๆ สนุกดี

ปล.ขออย่างนะ เลิกให้ร้องเพลงผู้ชายทีเหอะ ถ้าจะให้ร้องก้อเปลี่ยนคีย์ให้ที
ร้องเสียงต่ำ หายใจไม่ออก - -“
(ถ้ามีเวลาจะหัดเล่นคีย์บอร์ด กะ ไวโอลิน บ้าง 555+)

- ท ะ เ ล สี ดำ...ไ ม่ น า น ก็ เ ช้ า - -

วัยรุ่นตอนปลาย................หัวใจร่ำร้อง..

- - - O n - - t h E - - B e A c h- -

มีใครซักคนเอ่ยขึ้นมา บนรถที่วิ่งผ่าสายฝน
“ ไปทะเลกันไหม ????”
นั่นจึงทำให้เด็กๆ ในร่างผู้ใหญ่
กระดี๊กระด๊า มุ่งหน้าสู่บางแสน ^___^


อากาศเย็นๆ ลมแรงๆ
...ลมทะเลปะทะหน้า
...กลิ่นทะเลปะทะจมูก
...คลื่นทะเลปะทะเท้า

เหมือนเรื่องร้ายๆ ไหลลงไปกับทะเลสีดำ
^__^



ปล. เสียดาย....พี่เฟือง กับ พี่หมวย น่าจะมาด้วย - -"

ARS- - LONGA - - VITA - - BREVIS - ศิลปะยืนยาว - - ชีวิตสั้น

นี่อาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เลือกเรียนออกแบบ....ในเมื่อเรารู้ว่า เราไม่ได้มีมันสมองอันดีเลิศ
พอที่จะก่อตั้ง ทฤษฏีสัมพันธภาพ ให้คนพูดถึง หลังจากที่เราตายได้...จะมีซักกี่อาชีพกัน..ที่คน
ยังสามารถพูดถึงได้ หลังจากที่เราไม่อยู่แล้ว.....หนึ่งในนั้นคือ....ศิลปะ......

ถึงแม้ว่า "ลีโอนาโด ดาวินชี"จะคิดค้นสิ่งต่างๆไว้มากมาย..แต่สิ่งที่เป็นเหมือนตัวแทนของนัก
ประดิษฐ์ผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ กลับกลายเป็นรูปภาพของผู้หญิงที่มีรอยยิ้มอันลึกลับอย่าง “โมนาลิซ่า”
….แต่ถึงแม้จะคิดได้อย่างนั้น......... ฉันก้อไม่ได้มีฝีมือ ด้านศิลปะเอาเสียเลย... - -“
งานออกแบบ....อาคาร....สิ่งของ....กราฟฟิค....โลโก้.....มันจะมีค่าพอไหมนะ????????

ปล.อาชีพครู...อาจจะเป็นอีกหนึ่งทางออกก็ได้...วันเกษียณอายุ...ทุกคนอยู่ในความรู้สึกอาลัย ทั้งๆที่เรายังไม่ตาย
น่าปลื้มใจมากจริงๆ.....อารยา ต้องอยู่จนอายุ 60 แล้วสัมผัสกับความรู้สึกนั้นให้ได้ ^___^

- - คื น ห นึ่ ง - -

" ทำอะไรอยู่ ????? "

เคยมีคำถามนี้ หรือเคยถูกใครถามคำถามแบบนี้บ้างหรือเปล่า...... ฉันเพิ่งถูกคนๆหนึ่งถาม.... ทำเอาฉันอึ้งไปมากเหมือนกัน....เป็นคำถามทั่วไปที่ไม่น่าจะมีความหมายอะไรพิเศษ…
วันนี้ฉันเก็บเอาคำถามนี้มาถามตัวเอง

...................วันนี้ฝนตกหนักๆ ในกรุงเทพ....... .......
.......................ฝนตก...........................
..................... ไม่มีร่ม....... ..................
......................ไม่มีรถ..........................
................... เดินเท้าเปล่าๆ.................
.......................ตัวเปียกๆ ...................
.......................ผ้าใบฉ่ำแฉะ................
....................น้ำขังในรองเท้า...............
........................เป้ใบใหญ่....................
.........................หนักอึ้ง..................

ฉันเดินไปบนพื้น ที่เต็มไปด้วยรถยนต์ที่วิ่งเหยียบน้ำ เป็นระลอกคลื่น ตามถนน...แม่โทรมาและถามว่า
- - - - - - - - - - - - -“ทำอะไรอยู่ ????? ”- - - - - - - - -
......ฉันไม่ตอบแต่ถามกลับแม่ด้วยคำถามเดียวกัน.........
แม่ก็เล่าให้ฟังถึงกิจกรรมภายในบ้าน..กินข้าวเย็นกับพ่อ...ลูกหมาแย่งลูกชิ้นกัน..บ่นเรื่องรถเสีย ตอนกำลังขับรถไปรับผ้า ที่ร้านซักรีด...ฯลฯ
*
ฉันกลับมาคิด.........
- - - - - - - แล้ว ฉันทำอะไรอยู่ ?????- - - - - -
ช่วงชีวิต ของคนๆนึง..น่าจะมีเรื่องให้ต้องจดจำเยอะ.....เรื่องที่กลับมามองแล้วขำกับมัน..ตอนนี้ฉันเหนื่อย..
แต่เชื่อว่าซักวัน ฉันคงยิ้มกับมันได้...แม่เคยเล่าเรื่อง...ชีวิตวัยเรียนอันโลดโผนของแม่ให้ฉันฟัง แล้วฉันก็ชอบที่จะฟังด้วย ….

คงจะดีไม่น้อย ถ้าอนาคต ฉันจะมีโอกาส นั่งเล่าเรื่องสุด แสนผจญภัย ของ “ชีวิตหญิงเดี่ยว” ให้กับลูกของฉันฟังบ้าง.......
บางทีฉันอาจต้องบันทึกเรื่องราวไว้เยอะๆ และหาประสบการณ์ อันระทึก ไว้มากๆ เพื่อที่จะได้มีเรื่องสนุกๆ เล่าให้ลูกฟัง....
และฉันก็คงรู้สึกดีมากๆ...ที่ได้ทำมันด้วย...
*
*
ปล. ฝนตกแบบนี้...เหงามากเหมือนกันนะ..แต่บางทีมีอารมณ์แบบนี้บ้างก็ดีเหมือนกัน...สู้ๆๆๆๆๆๆ นะ อารยา ^__^

. . .โ ด ด ง า น. . . ป า ย ม่ ว น. . .ที่ ส ว น ร ถ ไ ฟ . . .

อากาศดีๆ ที่มีในเวลาเช้า...... ไม่ได้ออกกำลังกายตอนเช้ามานานมาก เหมือนกันนะเนี่ย
อากาศดีจริงๆวันนี้..... โดดงานช่วงเช้าดีกว่า 5555++ หาเรื่องสบายๆให้ชีวิตบ้าง
วันนี้ตื่นเช้าซักหน่อย............ ตรงดิ่งไปสวนรถไฟ
ชาร์ตแบตเตอรี่ ให้ตัวเอง ^___^ ช่วงนี้งานหนัก นอนดึกมาหลายคืน ไปสูดเอาอากาศดีๆบ้าง
เพื่อเป็นพลังในการขับเคลื่อนชีวิตให้เดินต่อไป ......(โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ดูเป็นเยี่ยง
แต่ไม่ควรเอาอย่าง เพราะอาจมีผลกับหน้าที่การงานของคุณได้ 5555++)
สวนรถไฟ ....เช้าๆ มีคนมากหน้าหลายตานะ มีตั้งแต่เด็กๆที่โดดเรียน มาออกเดทกัน - -“
ยันผู้สูงอายุ ที่มาจับกลุ่ม ชุมนุมพูดคุยกัน (ไปแอบนั่งฟังคนแก่คุยกัน...ได้อีกมุมมองความคิด..)
เสียค่าเช่า จักรยาน 20 บาท ปั่นๆๆๆๆ ให้เหงื่อซึม สูดอากาศดีๆกันคะ ^__^


ผลลัพธ์ที่ได้มา.........
นมขวดเดิม ขนมปังรสเดิม... ที่นั่งกินทุกเช้า ในออฟฟิต มันอร่อยกว่าเดิมมากจริงๆนะคะ
เมื่อไร ที่รู้สึกอ่อนล้า....ลองดูนะคะ ทำตามใจตัวเองบ้าง....ชาร์ตแบตเตอร์รี่กันคะ
*
*


“เธอถ่ายรูป.......ฉันถ่ายรูป “ (ขอลอกนะ ^__^ )

- - ซ า กุ ร ะ บ า น ที่ ส ย า ม เ ซ็ น เ ต อ ร์ - -

วันว่าง ไปเดิน โต๊วเต๋~~ แถวๆ สยาม...แอบตกใจนึกว่า มาผิดที่ ผิดทาง
เพราะ ช่วงนี้ ที่สยาม มีการจัดประกวด คอสเพลย์ (Costplay 「コスプレ」, kosupure, – โคะซุปุเระ?)
คือ การแต่งกาย เลียนแบบตัวการ์ตูน,เกมส์,วง J pop,j rock ที่ตนชื่นชอบ
(ปรกติเคยเห็นแต่ในนิตยสารญี่ปุ่นหรือรายการ ที่ท่องเที่ยวญี่ปุ่น ไม่นึกว่า
มันจะขยายอิทธิพลมาถึงเมืองไทย - -")
ฉันเองจึงรู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน ที่เดินๆอยู่ในสยาม แต่บังเอิญไปเจอกับตัวการ์ตูน อย่าง
นารูโตะ,ชีจัง,ซากุระ สึบาสะ555++
วัยรุ่นสมัยนี้....ทำให้ฉันไม่เข้าใจ....บางทีฉันเองอาจจะแก่เกินกว่าที่จะเข้าใจไปแล้ว...5555++
* * * * (แต่บางคน แต่งตัวได้น่ารักจริงๆนะคะ สาวๆ หนุ่มๆ คอส ^___^)
-*
*
- - -งาน Japan Fest ที่ลานหน้า สยามพารากอน

- - -สาวหน้าใส ตาโต - -

- - แก้งค์ นารูโตะ - -

- - แม้แต่ร้าน Loft สุดเท่ห์ ก็มีกระแส ญี่ปุ่นกับเค้าด้วย แอบมีซากุระบาน อยู่กลางร้าน 55555++

- - Welcome… to…. Rukluke- -

เวลา ในแต่ละปี ผ่านพ้นไปเร็วเหลือเกิน เมื่อไม่นานมานี้ ยังเป็น รุ่นน้องของรักลูก อยู่เลย
เผลอๆ กลายเป็นรุ่นพี่ไปซะแล้ว ..... ที่บริษัทอื่นๆ ไม่รู้มีกิจกรรมนี้ไหม แต่ที่รักลูกมีการรับน้องด้วยคะ
กิจกรรมที่ว่า จะแบ่งรุ่นน้องเป็น สี่กลุ่ม เวียนไปตามแผนกต่างๆ เพื่อให้รุ่นพี่ กลั่นแกล้ง ^__^ ...
ในวันรับน้องทุกคนจะบันเทิงมากเป็นพิเศษ เพราะในช่วงบ่าย ทุกคนจะถูกห้ามไม่ให้ทำงาน และมี ดีเจ เสียงใส
รายงานความเคลื่อนไหวเป็นระยะๆ ในเสียงตามสาย ของรักลูก เรดิโอ ^__^ ส่งสัญณาณ ให้มีการเปลี่ยนกลุ่ม
เปลี่ยนฝ่าย หมุนเวียนกัน… ปีนี้รุ่นน้องเยอะจริงๆคะ 40 คนแน่ะ
บริษัท เติบโตขึ้นเรื่อยๆ. . . . . .
แต่ทำไมเราตัวเล็กลงเรื่อยๆหว่า ........
*
*

*
*